Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
_298_
spel, og det lærde Folk upp i ein daarleg Moral! Her
gjekk Folk burtetter Havkanten og sette alle sine
Spareskillingar i Skipspartar elder i Fiskedrifti; slog
det godt til, so tente dei Pengar — og sette dei i andre
Skipspartar; gjekk det so galet, so ramlad heile Greida,
og dei stod att med tvo Hender tome; det var ei
Grilndung utan Underlag; det maatte enda med
Armod. Men det verste var, at det øydelagde alt
Framtak, all Viljekraft. Folk lærde seg til aa lita paa
Slumpelukka, vilde verta rike i ei Snøggvending,
drøymde istadenfor aa arbeida; grov etter gamle
Skattar elder tok Skjerp paa Svovlkis og Kraakesylv ...
og rett som det var, maatte dei paa »Kassa«. Sjølve
Religionen vart brukt til aa læra Folk upp i denne
økonomiske Villmannskapen. Prestame gjekk og snakkad
for dei um, at dei skulde lita paa Vaarherre og ikkje
syta for i Morgo; det var faarlegt og syndigt aa
stræva etter Rikdom; ein skulde vera »fornøiet i sin
Kreds«, og liva som Fuglarne i Lufti . . . Kunde
ein venta nokon Ting av eit Folk, som vaks upp med
slik Lærdom? Eit slikt Folk vart eit Folk av
Letingar og Drøymarar. Dei gjekk og sleit for aa
halda Livet i seg, men lenger kom dei ikkje. Kunde
ikkje Vaarherre gjera so væl, at han leet dei finna
ein Gullklump i Aakeren sin? Kunde ikkje
Vaarherre senda eit rikt Fiske, elder gjeva gode Fragter?
Kunde ikkje Vaarherre lata det rigna med
Tolvskillingar elder snøa med Dalarsetlar? — Studentarne
lo, Daniel med, men paa ein serskild Maate.
Men, heldt Storr fram, berre Bønderne kom burt
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
