Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 72 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
	Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf sǫgu Hákonar góða

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

ǫðrum víkingum. Eiríkr skyldi láta skírask ok kona hans ok
bǫrn þeira ok alt lið hans, þat er honum hafði fylgt þangat.
Tók Eiríkr þenna kost, var hann þá skírðr ok tók rétta trú.
Norðimbraland er kallat fimtungr Englandz. Hann hafði atsetu
í Jórvík, þar sem menn segja, at fyrr hafi setit Loðbrókar-synir.
Norðimbraland var mest byggt Norðmǫnnum, síðan er
Loðbrókar-synir unnu landit; herjuðu Danir ok Norðmenn
optliga þangat, síðan er vald landzins hafði undan þeim gengit.
Mǫrg heiti landzins eru þar gefin á nórœna tungu, Grímsbœr
ok Hauksfljót ok mǫrg ǫnnur.

K. 4. Fall Eiríks konungs.

Eiríkr konungr hafði fjǫlmenni mikit um sik, helt þar fjǫlða
Norðmanna, er austan hafði farit með honum, ok enn kómu
margir vinir hans síðan af Nóregi. Hann hafði land lítit. Þá
fór hann jafnan í hernað á sumrum, herjaði á Skotland ok
Suðreyjar, Írland ok Bretland, ok aflaði sér svá fjár.
Aðalsteinn konungr varð sóttdauðr; hann hafði verit konungr xiv.
vetr ok viii. vikur ok iii. daga. Síðan var konungr í Englandi
Játmundr, bróðir hans; var honum ekki um Norðmenn; var
Eiríkr konungr eigi í kærleikum við hann, ok fóru þá þau
orð um af Játmundi konungi, at hann myndi annan hǫfðingja
setja yfir Norðimbraland. En er þat spurði Eiríkr konungr, þá
fór hann í vestrvíking ok hafði ór Orkneyjum með sér Arnkel
ok Erlend, sonu Torf-Einars. Síðan fór hann í Suðreyjar ok
váru þar margir víkingar ok herkonungar, ok réðusk til liðs
með Eiríki konungi. Helt hann þá ǫllu liðinu fyrst til Írlandz
ok hafði þaðan lið slíkt, er hann fekk; síðan fór hann til
Bretlandz ok herjaði þar. Eptir þat siglði hann suðr undir
England ok herjaði þar sem í ǫðrum stǫðum, en alt lið flýði, þar
sem hann fór. Ok með því at Eiríkr var hreystimaðr mikill
ok hafði her mikinn, þá treystisk hann svá vel liði sínu, at
hann gekk langt á land upp ok herjaði ok leitaði eptir mǫnnum.
Óláfr hét konungr sá, er Játmundr konungr hafði þar sett til
landvarnar; hann dró saman her óvígjan ok fór á hendr Eiríki
konungi ok varð þar mikil orrosta, fellu mjǫk enskir menn,
ok þar sem einn fell, kómu iii. af landi ofan í staðinn, ok inn
øfra hluta dagsins snýr mannfallinu á hendr Norðmǫnnum, ok
fell þar mikit fólk, ok at lykðum þess dags fell Eiríkr konungr
ok v. konungar með honum; þessir eru nefndir: Gothormr ok

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>