Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 77 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
	Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf sǫgu Hákonar góða

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

Eysteinn konungr við Þrœndi. Af þeim hernaði ok ófrið flýðu
margir hǫfðingjar ok mart fólk flýði óðul sín. Ketill jamti,
sonr Ǫnundar jarls ór Sparabúi, fór austr um Kjǫl ok mikill
mannfjǫlði með honum ok hǫfðu búferli sín með sér. Þeir ruddu
markir ok byggðu þar stór heruð; þat var síðan kallat Jamtaland.
Sonarsonr Ketils var Þórir helsingr; hann fór fyrir víga sakir
af Jamtalandi ok austr yfir markir þær, er þar verða, ok byggði
þar, ok sótti þannug fjǫlði mannz með honum, ok þat er kallat
Helsingjaland; gengr þat alt austr til sjávar. Helsingjaland
byggðu Svíar alt it eystra með hafinu. En er Haraldr konungr
inn hárfagri ruddi ríki fyrir sér, þá stǫkk enn fyrir honum
fjǫlði mannz ór landi, Þrœndir ok Naumdœlir, ok gerðusk þá enn
byggðir austr um Jamtaland, ok sumir fóru alt í Helsingjaland.
Helsingjar hǫfðu kaupferðir sínar til Svíþjóðar ok váru þannug
lýðskyldir at ǫllu, en Jamtr váru mjǫk allz í millum, ok gaf
engi at því gaum, fyrr en Hákon setti frið ok kaupferðir til
Jamtalandz ok vingaðisk þar við ríkismenn; þeir sóttu síðan
austan á hans fund ok játuðu honum hlýðni sinni ok skattgjǫfum
ok gerðusk hans þegnar, þvíat þeir spurðu gott til hans, vildu
þeir heldr þýðask undir hans konungdóm, en undir Svía-konung,
þvíat þeir váru af Norðmanna-ætt komnir, en hann setti þeim
lǫg ok landzrétt. Svá gerðu ok allir Helsingjar, þeir er æzkaðir
váru um Kjǫl norðan.

K. 13. Frá Hákoni konungi.

Hákon konungr var vel kristinn, er hann kom i Nóreg,
en fyrir því at þar var land alt heiðit ok blótskapr mikill ok
stórmenni mart, en hann þóttisk liðs þurfa mjǫk ok alþýðuvinsælð,
þá tók hann þat ráð, at fara leyniliga með kristninni,
helt sunnudaga ok frjádaga fǫstu; hann setti þat í lǫgum, at
hefja jólahald þann tíma, sem kristnir menn, ok skyldi þá hverr
maðr eiga mælisǫl, en gjalda fé ella, ok halda heilagt, meðan
ǫl ynnisk, en áðr var jólahald hafit hǫkunótt, þat var miðsvetrarnótt,
ok haldin iii.-náttajól. Hann ætlaði svá, er hann festisk
í landinu ok hann hefði frjálsliga undir sik lagt alt land, at
hafa þá fram kristniboð; hann gerði svá fyrst, at hann lokkaði
þá menn, er honum váru kærstir, til kristni; kom svá með
vinsælð hans, at margir létu skírask, en sumir létu af blótum.
Hann sat lǫngum i Þrándheimi, þvíat þar var mestr styrkr
landzins. En er Hákon konungr þóttisk fengit hafa styrk af

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>