- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
87

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf sǫgu Hákonar góða

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

skjótt, segir, at in mesta nauðsyn var á. Eyvindr gekk þegar,
er hann kom út, þar er sjá mátti til skipanna; þá sá hann þegar,
at þar fór herr mikill, gekk aptr þegar í stofuna ok fyrir konung
ok mælti: »lítil er líðandi stund, en lǫng matmálsstund«. Konungr
leit móti honum ok mælti: »hvat ferr«? Eyvindr kvað:

82. Bloðøxar téa beiða
brakþings fetilstinga
(oss gerask hnept) ens hvassa
hefnendr (setu-efni).
Heldr es vant, en ek vilda
veg þinn konungr, segja
fám til fornra vápna
fljótt) hersǫgu drótni.

Konungr segir: »ertu sva góðr drengr, Eyvindr, at þú munt eigi
hersǫgu segja, nema sǫnn sé«. Lét þá konungr taka ofan borðit;
gekk hann þá út ok sá til skipanna, sá þá, at þat váru herskip,
mælti þátil manna sinna, hvert ráð taka skyldi, hvárt berjask
skal með lið þat, er þeir hafa, eða ganga til skipa ok sigla norðr
undan. »Er oss þat auðsætt, segir konungr, at vér munum nú
berjask við liðsmun miklu meira, en fyrr hǫfum vér átt, ok hefir
oss opt þó þótt mikill misjafnaðr liðs várs, þá er vér hǫfum
orrostu átt við sonu Gunnhildar«. Menn veittu hér ekki skjótan
órskurð; þá segir Eyvindr:

83. Samira, Njǫrðr, enn norðar,
naddregns, hvǫtum þegni
(vér getum bili at bǫlva)
borðmœrar skæ fœra;
nú’s þats rekr á Rakna
rymleið flota breiðan
(grípum vér í greipar
gunnborð) Haraldr sunnan.

Konungr svarar: »hraustliga er þetta mælt ok nær skaplyndi
mínu, en þó vil ek heyra fleiri manna órskurð um þetta mál«.
En er menn þóttusk skilja, hversu konungr vildi vera láta, þá
svǫruðu margir, sǫgðu, at heldr vildu falla með drengskap, en
flýja fyrir Dǫnum at óreyndu, sǫgðu, at opt hǫfðu þeir sigr
fengit, þá er þeir hǫfðu barizk við minna lið. Konungr þakkaði
þeim vel orð sín ok bað þá vápnask, ok svá gera menn. Konungr
steypir brynju á sik ok gyrðir sik með sverðinu Kvernbít, setr
á hǫfuð sér hjálm gullroðinn, tekr kesju í hǫnd sér ok skjǫld á
hlið; þá skipar hann hirðinni í eina fylking ok bóndum þar með
ok setti upp merki sín.
K. 29. Frá fylking Eiríkssona.

Haraldr Eiriksson var þá hǫfðingi yfir þeim brœðrum eptir
fall Gamla. Þeir brœðr hǫfðu þar her mikinn haft sunnan af
Danmǫrku. Þar váru þá í liði með þeim móðurbrœðr þeira,
Eyvindr skreyja ok Álfr askmaðr; þeir váru sterkir menn ok

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0097.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free