Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 97 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
	Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sagan af Haraldi konungi gráfeld

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

Jarl hafði jafnan mikit fjǫlmenni um sik, meðan hann trúði
illa konungum. Með því at þá hǫfðu farit vináttumál með þeim
Haraldi konungi, þá hafði hann nú ekki mikla sveit manna.
Grjótgarðr gerði þá njósn til Haraldz konungs, at eigi myndi
í annat sinn vænna at fara at jarli. Ok þegar á sǫmu nótt
fóru konungarnir, Haraldr ok Erlingr, inn eptir Prándheimi ok
hǫfðu skip iiii. ok lið mikit, sigla um nóttina við stjǫrnuljós.
Kom þá Grjótgarðr til móts við þá, kómu ofanverða nótt á
Ǫgló, þar sem Sigurðr jarl var á veizlu, lǫgðu þar eld í hús
ok brendu bœinn ok jarl inni með ǫllu liði sínu, fóru braut
árdegis um morgininn út eptir firði ok svá suðr á Mœri ok
dvǫlðusk þar langa hríð.

K. 6. Uphaf Hákonar jarls Sigurðarsonar.

Hákon, sonr Sigurðar jarls, var þá inn í Þrándheimi ok
spurði þessi tíðendi; var þegar herhlaup mikit um allan
Þrándheim; var þar á vatn dregit hvert skip, er herfœrt var;
en er herr sá kom saman, þá tóku þeir til jarls ok hǫfðingja
yfir liðit Hákon, son Sigurðar jarls. Heldu þeir liði því út
eptir Þrándheimi. En er þetta spyrja Gunnhildarsynir, þá fara
þeir suðr í Raumsdal ok á Sunn-Mœri; halda þá hvárir njósnum
til annarra. Sigurðr jarl var drepinn ii. vetrum eptir fall
Hákonar konungs; Eyvindr skáldaspillir segir svá i Háleygjatali:

103. Ok Sigurð,
hinn’s svǫnum veitti
hrókabjór
Haddingja vals
Farmatýs,
fjǫrvi næmðu
jarðráðendr
á Ǫglói.

104. Ok ǫðlingr
í ǫlun jarðar
alnar orms
ófælinn varð
lífs of lattr,
þars landrekar
Týs ǫ́ttung
í tryggð sviku.

105. Ok oddneytir úti
eiðvandr flota breiðan
(glaðr) í Gǫndlar veðrum
(gramr svafði bil) hafði;
ok rauðmána reynir
rógsegl Heðins bóga
upp hóf jǫfra kappi
etju lund at setja.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>