Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
ok segja svá búit Eiríki konungi; síðan búask sendimenn at fara
heim, biðja enn konung, at fá sér styrk nǫkkurn, at hafa sveininn
brot, hvárt sem Hákon gamli vill eða eigi. Fær konungr þeim
enn sveit manna. Koma sendimenn til Hákonar gamla ok krefja
þá, at sveinninn fari við þeim; en er því var seint tekit, þá hafa
þeir frammi mikilmæli ok heita afarkostum ok láta reiðuliga. Þá
hleypr fram þræll einn, er Bursti er nefndr, ok vill ljósta Hákon,
ok komask þeir nauðuliga í brot óbarðir af þrælinum. Fara síðan
heim til Nóregs ok segja sína ferð Gunnhildi, ok svá, at þeir
hafa sét Óláf Tryggvason.
K. 6. Frá Sigurði Eiríkssyni.
Sigurðr hét bróðir Ástríðar, sonr Eiríks bjóðaskalla; hann
hafði þá lengi verit af landi á brot ok verit austr í Garðaríki
með Valdamar konungi, hafði Sigurðr þar metnað mikinn.
Fýstisk Ástríðr at fara þannug til Sigurðar, bróður síns. Fekk
Hákon gamli henni gott fǫruneyti ok ǫll góð fǫng; fór hon með
kaupmǫnnum nǫkkurum. Þá hafði hon verit ii. vetr með Hákoni
gamla. Óláfr var þá iii.-vetr. En er þau heldu austr í hafit, þá
kómu at þeim víkingar; þat váru Eistr; hertóku þeir bæði menn
ok fé, en drápu suma, en sumum skiptu þeir með sér til ánauðar.
Þar skilðisk Óláfr við móður sína ok tók við honum Klerkón,
eistneskr maðr, ok þeim Þórólfi ok Þorgilsi. Klerkóni þótti
Þórólfr gamall til þræls, þótti ok ekki forverk í honum ok drap
hann, en hafði sveinana með sér ok seldi þeim manni, er Klerkr
hét, ok tók fyrir hafr einn vel góðan. Inn iii. maðr keypti Óláf
ok gaf fyrir vesl gott eða slagning; sá hét Réás; kona hans hét
Rékón, en sonr þeira Rékóni. Þar var Óláfr lengi ok vel haldinn,
ok unni bóandi honum mikit. Óláfr var vi. vetr á Eistlandi í
þessarri útlegð.
K. 7. Frelstr Óláfr af Eistlandi.
Sigurðr Eiríksson kom til Eistlandz í sendiferð Valdamars
konungs af Hólmgarði, ok skyldi hann heimta þar í landi skatta
konungs. Fór Sigurðr ríkuliga með marga menn ok fé mikit.
Hann sá á torgi svein, fríðan mjǫk, ok skilði, at sá myndi þar
útlendr, ok spyrr hann at nafni ok ætt sinni. Hann nefndi sik
Óláf, en Tryggva Óláfsson fǫður sinn, en móður sína Ástríði,
dóttur Eiríks bjóðaskalla. Þá kannaðisk Sigurðr við, at sveinninn
var systurson hans. Þá spurði Sigurðr sveininn, hví hann væri
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
