- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
241

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

ørendi; en er hann heyrði rœtt um sætt ok landaskipti milli
Svíþjóðar ok Nóregs, þá skilði hann, af hverjum rifjum rísa
myndi; þá hljóp hann upp ok kallaði hátt, at sá maðr skyldi
þegja; þá stóð jarl upp ok mælti, — hann sagði frá orðsending
Óláfs digra ok sættarboðum við Óláf Svía-konung ok frá því,
at Vestr-Gautar sendu Óláfi konungi ǫll orð til, at sætt skyldi
gera við Nóregsmenn; talði hann upp, hvert vandræði
Vestr-Gautum var at því, at missa þeira hluta allra af Nóregi, er
þeim var árbót í, en í annan stað at sitja fyrir áhlaupum þeira
ok hernaði, ef Nóregs-konungr samnaði her saman ok herjaði
á þá; jarl segir ok, at Óláfr Nóregs-konungr hafði menn þangat
sent þeira ørenda, at hann vill biðja Ingigerðar dóttur hans.
En er jarl hætti at tala, þá stóð upp Svía-konungr; hann svarar
þungliga um sættina, en veitti jarli átǫlur þungar ok stórar um
dirfð þá, er hann hafði gǫrt grið ok frið við inn digra mann ok
lagt við hann vináttu, talði hann sannan at landráðum við sik,
kvað þat makligt, at Rǫgnvaldr væri rekinn ór ríkinu ok segir,
at alt slíkt hlaut hann af áeggjan Ingibjargar, konu sinnar, ok
kvað þat verit hafa it ósnjallasta ráð, er hann skyldi fengit
hafa at girnðum slíkrar konu; hann talaði langt ok hart, ok
snøri þá enn tǫlunni á hendr Óláfi digra. En er hann settisk
niðr, þá var fyrst hljótt. Pá stóð upp Porgnýr. En er hann
stóð upp, þá stóðu upp allir bœndr, þeir er áðr hǫfðu setit,
ok þustu at allir, þeir er í ǫðrum stǫðum hǫfðu verit, ok vildu
hlýða til, hvat Þorgnýr mælti. Var þá fyrst gnýr mikill af
fjǫlmenni ok vápnum. En er hljóð feksk, þá mælti Þorgnýr:
»annan veg er nú skaplyndi Svía-konunga, en fyrr hefir verit.
Þorgnýr, fǫðurfaðir minn, munði Eirík Upsala-konung
Emundarson ok sagði þat frá honum, at meðan hann var á léttasta aldri,
at hann hafði hvert sumar leiðangr úti ok fór til ýmissa landa
ok lagði undir sik Finnland ok Kirjálaland, Eistland ok Kúrland
ok víða um austrlǫnd, ok mun enn sjá þær jarðborgir ok ǫnnur
stórvirki, þau er hann gerði, ok var hann ekki svá mikillátr, at
eigi hlýddi hann mǫnnum, ef skylt áttu við hann at rœða.
Þorgnýr, faðir minn, var með Birni konungi langa ævi; var
honum hans siðr kunnigr; stóð um ævi Bjarnar hans ríki með
styrk miklum en engum þurð, var hann dæll sínum vinum. Ek
má muna Eirík konung inn sigrsæla, ok var ek með honum í
mǫrgum herfǫrum; jók hann ríki Svía, en varði harðfengliga;
var oss gott við hann ráðum at koma. En konungr þessi, er nú


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0251.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free