Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
ekki til landa þeira ok láta þá í friði vera af þér, er ek set yfir
lǫndin. En ef þú vill hvárngan þenna kost, þá mun svá þykkja
þeim, er lǫndum ræðr, sem ófriðar myni af þér ván vera; má
þér þá eigi undarligt þykkja, þótt dalr mœti hóli«. Jarl svarar
ok bað hann gefa sér frest at hugsa þetta mál. Konungr gerði
svá, gaf jarli stund at ráða um þetta kør við menn sína. Þá
beiddi hann þess, at konungr skyldi ljá honum fresta til annars
sumars, ok fœri hann fyrst vestr um haf, þvíat heima var
ráðuneyti hans, en hann var bernskumaðr fyrir aldrs sakir.
Konungr bað hann þá kjósa. Þorkell fóstri var þá með Óláfi
konungi; hann sendi mann til Þorfinnz jarls leyniliga ok bað
hann eigi þat fyrir ætlask, hvatki er honum var í hug, at
skiljask svá at sinni við Óláf konung, at þeir væri eigi sáttir,
svá sem hann var þá kominn í hendr konungi. Af þvílíkum
minningum þóttisk jarl sjá, at einbeygðr myndi kostr at láta
konung þá fyrir ráða; þótti hinn eigi kostligr, at eiga enga ván
sjálfr til ættleifðar sinnar, en veita til þess svardaga, at þeir
hefði í ró ríki þat, er þar váru ekki til bornir. En fyrir því
at honum þótti ósýnt um brotferð sína, þá kaus hann þat af,
at ganga til handa konungi ok gerask hans maðr, svá sem
Brúsi hafði gǫrt. Konungr fann þat, at Þorfinnr var miklu
skapstœrri en Brúsi ok kunni verr pynding þessi; trúði
konungr Þorfinni verr en Brúsa; sá konungr þat, at Þorfinnr
myndi þykkjask styrks eiga ván af Skota-konungi, þótt hann
brygðisk í þessu sáttmáli; skilði konungr þat af vizku sinni,
at Brúsi gekk tregliga at ǫllu sáttmáli, en mælti þat eina um,
er hann ætlaði sér at halda; en þar er Þorfinnr var, þá er hann hafði
ráðit, hvern hann vildi upp taka, þá gekk hann glatt at ǫllum
skildaga ok dró um þat engan hlut, sem hann veitti in fyrstu
ákvæði; en þat grunaði konung, at jarl myndi gera eptir sumar
sættir.
K. 102. Brotferð Þorfinnz jarls.
Þá er Óláfr konungr hafði hugsat fyrir sér alt þetta mál,
lét hann blása til fjǫlmennrar stefnu, lét þangat kalla jarla.
Þá mælti konungr: »sáttmál vár Orkneyinga-jarla vil ek
nú birta fyrir alþýðu. Þeir hafa nú játat mínu eiginorði
yfir Orkneyjum ok Hjaltlandi ok gǫrzk báðir mínir menn
ok bundit þat alt svardǫgum, ok vil ek nú gefa þeim
þat í lén, Brúsa þriðjung landa, Þorfinni annan þriðjung,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
