Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
gengit. En er várar, sótti hann út til sævar, lét þá búa skip sín
ok fór um várit út til Túnsbergs ok sat þar um várit, þá er þar
var fjǫlmennast ok þungi var fluttr til bœjar af ǫðrum lǫndum.
Var þar þá árferð góð alt um Víkina ok til góðrar hlítar alt
norðr til Staðs, en hallæri mikit alt norðr þaðan.
K. 115. Sætt Óláfs konungs ok Einars þambarskelfis.
Óláfr konungr sendi boð um várit vestr um Agðir ok alt
norðr um Rogaland ok um Hǫrðaland, at hann vill hvárki korn
né malt né mjǫl þaðan í brot láta selja; lét þat fylgja, at hann
mun þangat koma með lið sitt ok fara at veizlum, svá sem
siðvenja var til. Fór þetta boð um þau fylki ǫll, en konungr
dvalðisk í Víkinni um sumarit ok fór alt austr til landzenda.
Einarr þambarskelfir hafði verit með Óláfi Svía-konungi, síðan
er Sveinn jarl andaðisk, mágr hans, ok gǫrzk Svía-konungs maðr,
tekit þar af honum lén mikit. En er konungr var andaðr, þá
fýstisk Einarr at leita sér griða til Óláfs digra, ok hǫfðu þar um
várit farit orðsendingar milli. En er Óláfr konungr lá í Elfi,
þá kom þar Einarr þambarskelfir með nǫkkura menn; rœddu þeir
konungr þá um sætt sína, ok samðisk þat með þeim, at Einarr
skyldi fara norðr til Þrándheims ok hafa eignir sínar allar ok
svá þær jarðir, er Bergljótu hǫfðu heiman fylgt. Fór Einarr þá
norðr leið sína, en konungr dvalðisk í Víkinni ok var lengi í
Borg um haustit ok ǫndurðan vetr.
K. 116. Sætt Óláfs konungs ok Erlings Skjálgssonar.
Erlingr Skjálgsson helt ríki sínu, svá at alt norðr frá
Sognsæ ok austr til Líðandisness réð hann ǫllu við bœndr, en
veizlur konungs hafði hann miklu minni en fyrr. Þá stóð þó sú
ógn af honum, at engi lagði í aðra skál en hann vildi. Konungi
þótti ofgangr at ríki Erlings. Maðr er nefndr Áslákr Fitjaskalli,
kynstórr ok ríkr. Skjálgr, faðir Erlings, ok Áskell, faðir Ásláks,
váru brœðrasynir. Áslákr var mikill vinr Óláfs konungs, ok setti
konungr hann niðr á Sunn-Hǫrðalandi, fekk honum þar lén mikit
ok veizlur stórar ok bað konungr hann halda til fullz við Erling.
En þat varð ekki þannug, þegar er konungr var ekki nær; varð
þá Erlingr einn at ráða, svá sem hann vildi, þeira í milli; var
hann ekki at mjúkari, at Áslákr vildi sik fram draga hjá honum;
fóru þeira skipti svá at Áslákr helzk ekki við í sýslunni; fór
hann á fund konungs ok segir honum frá viðskipti þeira Erlings.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
