- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
353

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

tíðendum, ok var þat fœrt mjǫk i fjǫlmæli þar í hirðinni; Sigvatr
skáld kvað þetta:

106. Fjandr ganga þar þengils,
þjóð býðr opt, með sjóða,
hǫfgan málm fyr hilmis
haus ófalan, lausa;
sitt veit hverr, ef harra
hollan selr við golli
(vert es slíks) í svǫrtu,
sinn, helvíti innan.


Ok enn kvað Sigvatr þetta:

107. Kaup varð daprt, þars djúpan
dróttinrœkð, of sóttu
þeir es, heim, á himnum,
hás elds, svikum beldu.


Opt var sú umrœða þar í munni hǫfð, hversu illa samði Hákoni
jarli at fœra her á hendr Óláfi konungi, er hann hafði honum líf
gefit, þá er jarl hafði á hans vald komit. En Sigvatr var inn
mesti vinr jarls, ok þá enn, er Sigvatr heyrði jarlinum ámælt,
kvað hann:

108. Gerðisk hilmis Hǫrða
húskarlar þá jarli,
es við Áleifs fjǫrvi,
ofvægir, fé þægi;
hirð esa hans at verða
háligt fyr því máli;
dælla es oss, ef allir
erum vír of svik skirir.


K. 162. Frá jólagjǫfum Óláfs konungs.

Óláfr konungr hafði jólaboð mikit, ok var þá komit til hans
mart stórmenni. Þat var inn vii. dag jóla, at konungr gekk
ok fáir menn með honum. Sigvatr fylgði konungi dag ok nótt;
hann var þá með honum. Þeir gengu í hús eitt; þar váru hirðir
í dýrgripir konungs. Hann hafði þá hafðan viðrbúnað mikinn,
sem vanði var til, heimt saman dýrgripi sína, til þess at gefa
vingjafir it viii. kveld jóla. Þar stóðu í húsinu sverð eigi allfá
gullbúin. Þá kvað Sigvatr:

109. Sverð standa þar, sunda
sárs leyfum vér árar,
(herstillis verðr hylli
hollust) búin golli;
við tœka ek (víka,
vask endr með þér, sendir
elds) ef eitt hvert vildir,
allvaldr, gefa skaldi.


Konungr tók eitt hvert sverðit ok gaf honum, var gulli vafðr
meðalkaflinn ok gullbúin hjǫlt; var sá gripr allgóðr. En gjǫfin
var eigi ǫfundlaus, ok heyrði þat síðan. Þegar eptir jólin byrjaði
Óláfr konungr ferð sína til Uplanda, þvíat hann hafði fjǫlmenni
mikit, en tekjur norðan ór landi hǫfðu engar til hans komit þá
um haustit, þvíat leiðangr hafði úti verit um sumarit ok hafði
þar konungr allan kostnað til lagt, þann er fǫng var á. Þá váru

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0363.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free