- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
358

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

þvíat þá varð eigi betra en um haustit at fara í gǫgnum
Danmǫrk, þvíat Knútr konungr hafði her úti um várit um alt
Danaveldi ok hafði eigi færa en tólf hundruð skipa.

K. 168. Ráðagørð Óláfs konungs.

Þau tíðendi spurðusk í Nóreg, at Knútr inn ríki dró saman
her óvígjan í Danmǫrku, ok þat með, at hann ætlaði at halda
liði því ǫllu til Nóregs ok leggja þar land undir sik. En er
slíkt spurðisk, þá urðu Óláfi konungi menninir því verri tiltaks
ok fekk hann síðan lítit af bóndum. Hans menn tǫluðu opt
um þetta sín í milli. Þá kvað Sigvatr þetta:

110. Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
(lítt sék lofðung óttask)
liðfæð ok skip smæri;
rǫ́ð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
(lætr einǫrð fé firða
ferð) liðþrota verða.


Konungr átti hirðstefnur, en stundum húsþing við lið sitt alt,
ok spyrr menn ráðs, hvat þá sýnisk tiltœkiligast — »þurfu vér
ekki í at dyljask, segir hann, at Knútr konungr mun koma at
vitja vár í sumar, ok hefir hann her mikinn, sem þér munuð
spurt hafa, en vér hǫfum lið lítit at svá búnu til móts við her
hans, en landzfólk er oss nú ekki trúligt«. En rœðu konungs
svǫruðu menn misjafnt, þeir er hann orti orða á; en hér er frá
því sagt, er Sigvatr segir:

111. Flœja getr, en frýju,
fjandr, leggr oss til handa,
(verðk fyr æðru orði)
allvalds, en fé gjalda;
hverr skal þegn, þótt þverri
þengils vina gengi,
(upp hvalfa svik) sjalfan
sik lengst hafa miklu.


K. 169. Brenna Grankels.

Þat sama vár gerðusk þau tíðendi á Hálogalandi, at Hárekr
ór Þjóttu mintisk þess, at Ásmundr Grankelsson hafði rænta
ok barða húskarla hans. Skip þat, er Hárekr átti, xx.-sessa,
flaut fyrir bœ hans tjǫlduð ok þilið. Gerði hann þat orð á, at
hann ætlaði at fara suðr til Þrándheims. Eitt hvert kveld gekk
Hárekr til skips með húskarlalið sitt ok hafði nær lxxx. manna.
Røru þeir um nóttina ok kómu, er mornaði, til bœjar Grankels,
slógu þar hring um hús; veittu þar síðan atgǫngu, lǫgðu síðan
eld í hús; brann þar Grankell inni ok menn með honum, en
sumir váru úti drepnir; létusk þar allz xxx. manna. Fór Hárekr
heim eptir verk þat ok sat i búi sínu. Ásmundr var með Óláfi

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0368.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free