Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
vináttu, ok væri hitt makligra, at þú bæðir eða byðir fé til«. En
er hann hafði lokit rœðu sinni, þá svarar Bjǫrn ok segir svá: »ek
vil nú sitja um kyrt heima at búi minu ok þjóna ekki hǫfðingjum«.
Sendimaðr svarar: »slíkt eru konungsmenn, sem þú ert; kann ek
þér þat at segja, at þú átt ii. kosti fyrir hǫndum; sá annarr, at
fara útlagr af eignum þínum, svá sem nú ferr Óláfr, félagsmaðr
yðarr; hinn er annarr kostr, er sýniligri má þykkja, at taka við
vináttu Knuts konungs ok Hákonar jarls ok gerask þeira maðr
ok selja til þess trú þína ok taka hér mála þinn« — steypði fram
ensku silfri ór sjóð miklum. Bjǫrn var maðr fégjarn ok var hann
sjúkr mjǫk ok þagnaði, er hann sá silfrit, hugði þá at fyrir sér,
hvat af skyldi ráða, þótti mikit at láta eigur sínar, en þótti ósýn
upreist Óláfs konungs, at verða myndi í Nóregi. En er
sendimaðr fann, at Birni geksk hugr við féit, þá kastaði hann fram
gullhringum ii. digrum ok mælti: »tak þú nú féit, Bjǫrn, ok sver
eiðinn; ek heit þér því, at lítils er þetta fé vert hjá hinu, er þú
munt þiggja, ef þú sœkir heim Knút konung«. En af mikilleik
fjárins ok heitum fǫgrum ok stórum fégjǫfum, þá varð hann
snúinn til fégirni, tók upp féit ok gekk síðan til handgǫngu ok
eiða, trúnaðar við Knút konung ok Hákon jarl. Fóru þá
sendimenn í brot.
K. 186. Ferð Bjarnar stallara.
Bjǫrn stallari spurði tíðendi þau, er sagt var, at Hákon jarl
væri týndr; þá snøri skaplyndi hans, iðraðisk hann þess, er hann
hafði brugðit trú sinni við Óláf konung; þóttisk hann þá lauss
vera þeira einkamála, er hann hafði veitt til hlýðni Hákoni jarli;
þótti Birni þá gerask nǫkkur ván til upreistar um ríki Óláfs
konungs, ef hann kvæmi til Nóregs, at þá væri þar hǫfðingjalaust
fyrir. Bjǫrn býr þá ferð sína skyndiliga ok hafði nǫkkura menn
með sér; fór siðan dag ok nótt ferðar sinnar, þat á hestum, er
svá mátti, þat á skipum, er þat bar til, létti eigi ferð þeiri, fyrr
en hann kom um vetr inn at jólum austr í Garðaríki ok á fund
Óláfs konungs, ok varð konungr allfeginn, er Bjǫrn hitti hann.
Spurði þá konungr margra tíðenda norðan ór Nóregi. Bjǫrn
segir, at jarl var týndr ok land var þá hǫfðingjalaust. Þeim
tíðendum urðu menn fegnir, þeir er Óláfi konungi hǫfðu
fylgt ór Nóregi ok þar hǫfðu átt eigur ok frændr ok
vini ok léku miklir landmunir til heimferðar. Mǫrg ǫnnur
tíðendi sagði Bjǫrn konungi ór Nóregi, þau er honum var
forvitni á at vita. Þá spurði konungr eptir vinum sínum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
