- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
399

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

frelsa sik svá frá þeiri ánauð ok þrældóm, er hann hafði þá
undir lagt — »er nú sá, segir hann, bleyðimaðr, er eigi bersk
nú sem djarfligast, þvíat eigi er saklaust við þá, er í móti yðr
eru; munu þeir eigi yðr spara, ef þeir komask í fœri«. At
máli hans varð allmikill rómr; varð þá kall mikit ok eggjan um
allan herinn.

K. 224. Frá her konungs ok bónda.

Síðan fluttu bœndr her sinn til Stiklarstaða. Þar var
Óláfr konungr fyrir með sitt lið. Fór í ǫndurðu liðinu Kálfr
ok Hárekr fram með merkinu. En er þeir mœttusk, þá tóksk
eigi allskjótt árásin, þviat bœndr frestuðu atgǫngu fyrir þá
sǫk, at lið þeira fór hvergi nær alt jafnfram, ok biðu þeir þess
liðs, er síðarr fór. Þórir hundr hafði farit síðarst með sína
sveit, þvíat hann skyldi til gæta, at ekki slœgisk aptr liðit, þá
er herópit kvæmi upp eða liðit sæisk, ok biðu þeir Kálfr Þóris.
Bœndr hǫfðu þat orðtak í her sínum, at eggja lið sitt í orrostu:
fram, fram, bóandmenn. Óláfr konungr gerði eigi atgǫnguna
fyrr, at hann beið Dags ok þess liðs, er honum fylgði. Sá þeir
konungr þá lið Dags, hvar þat fór. Svá er sagt, at bœndr hefði
eigi minna lið en hundrað hundraða, en Sigvatr segir svá:

147. Olmr erumk harmr, sás hilmir
hafði (golli vafðan
jǫfurr kreisti sá) austan
aflfátt (meðalkafla);
gagn fengu því þegnar,
þeir at hǫlfu fleiri,
hvǫtuð tælði þat hildar,
(hvǫ́rungi frýk) vǫ́ru.


K. 225. Fundr konungs ok bónda.

Þá er liðit hvártveggja stóð ok kendusk menn, þá mælti
konungr: »hví ertu þar, Kálfr, þvíat vér skilðumk vinir suðr
á Mœri; illa samir þér at berjask í móti oss eða skjóta
geigurskot í lið várt, þvíat hér eru iiii. brœðr þínir«. Kálfr
svarar: »mart ferr nú annan veg, konungr, en bezt myndi sama;
skilðuzk þér svá við oss, at nauðsyn bar til at friðask við þá,
er eptir váru; verðr nú hverr at vera þar, sem staddr er; en
sættask mundu vit enn, ef ek skylda ráða«. Þá svarar Finnr:
»þat er mark á um Kálf, ef hann mælir vel, at þá er hann ráðinn
til at gera illa«. Konungr mælti: »vera kann þat, Kálfr, at þú
vilir sættask, en ekki friðliga þykki mér þér láta bœndrnir«.
Þá svarar Þorgeirr af Kvistsstǫðum: »þér skuluð nú hafa slíkan
frið, sem margir hafa áðr af yðr haft, ok munuð þér nú þess

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0409.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free