Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
fóru til hússins ok tóku líkit, fluttu í brot út í hagann ok fálu
þar; fóru síðan til bœjar ok sváfu af nótt þá.
K. 237. Frá Þóri hund.
Þórir hundr kom fimta dag ofan ór Veradal út á
Stiklarstaði, ok fylgði honum lið mart. Þar var ok mart fyrir bóndalið.
Var þá enn rofinn valrinn; fluttu menn brot lík frænda sinna
ok vina ok veittu hjálp sárum mǫnnum, þeim er menn vildu
grœða; en fjǫlði mannz hafði þá andazk, síðan er lokit var
bardaga. Þórir hundr gekk þar til, er konungr hafði fallit, ok
leitaði líksins; ok er hann fann þat eigi, spurðisk hann fyrir,
ef nǫkkurr maðr kynni segja honum, hvar líkit væri komit, en
þat vissi engi at segja. Þá spurði hann Þorgils búanda, ef hann
vissi nǫkkut til, hvar lík konungs var. Þorgils svarar svá: »ekki
var ek í bardaga; veit ek þaðan fá tíðendi; fara nú margar
sǫgur; þat er nú sagt, at Óláfr konungr hafi hittr verit í
nótt uppi hjá Staf ok sveit manna með honum; en ef hann hefir
fallit, þá munu sveitungar yðrir hafa fólgit lík hans í holtum
eða hreysum«. En þótt Þórir þœttisk vita it sanna, at konungr
var fallinn, þá tóku þó margir undir ok gerðu þann kurr, at
konungr myndi hafa brot komizk ór orrostu ok skamt myndi til,
at hann myndi fá her ok koma á hendr þeim. Fór þá Þórir til
skipa sinna ok síðan út eptir firði. Þá tók at dreifask alt
bóndaliðit, ok fluttu brot ina sáru menn, alla þá er hrœrandi váru.
K. 238. Líkferð Óláfs konungs til Niðaróss.
Þorgils Hálmuson ok þeir Grímr feðgar hǫfðu í sinni
varðveizlu lík Óláfs konungs ok váru um þat mjǫk hugsjúkir, hvernug
þeir fengi til gætt, at eigi næði óvinir konungs at misfara með
líkinu, þvíat þeir heyrðu þær rœður bónda, at þat ráð myndi til
liggja, ef lík konungs fynnisk, at brenna þat eða flytja út á
sæ ok søkkva niðr. Þeir feðgar hǫfðu sét um nóttina, svá sem
kertislog brynni þar yfir, er lík Óláfs konungs var í valnum, ok
svá síðan, er þeir hǫfðu fólgit líkit, þá sá þeir jafnan um nætr
ljós þannug til, er konungrinn hvílði. Þeir hræddusk, at óvinir
konungs myndi leita líksins, þar er var, ef þeir sæi þessi merki;
var þeim Þorgilsi títt at flytja líkit í brot til þess staðar nǫkkurs,
er þat væri vel komit. Þeir Þorgils gerðu kistu ok vǫnduðu sem
mest ok lǫgðu þar í lík konungs; en síðan gerðu þeir aðra líkkistu
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
