Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
konungi, þá tók Kálfr tvítøgsessu, er hann átti; gekk hann þar
á með húskarla sína ok bjósk sem ákafligast, helt síðan út eptir
firði ok beið ekki Sveins konungs. Helt Kálfr síðan suðr á Mœri,
léttir þeiri ferð eigi fyrr, en hann kom suðr í Gizka til Þorbergs,
bróður síns. Síðan lǫgðu þeir stefnu með sér allir brœðr,
Árnasynir, ok hǫfðu ráðagørð milli sín. Eptir þat fór Kálfr norðr
aptr, en er hann kom í Frekeyjarsund, þá lá þar fyrir í sundinu
Sveinn konungr með her sinn; en er Kálfr røri sunnan í sundit,
þá kǫlluðusk þeir á; báðu konungsmenn Kálf at leggja ok fylgja
konungi ok verja land hans. Kálfr svarar: »fullgǫrt hefi ek þat,
ef eigi er ofgǫrt, at berjask við vára landzmenn til ríkis
Knýtlingum«. Þeir Kálfr røru þá norðr leið sína; fór hann þá
til þess, er hann kom heim á Eggju. Engi þeira Árnasona røri
þenna leiðangr með konungi. Sveinn konungr helt liði sínu suðr
í land. En er hann spurði ekki til, at herrinn væri vestan
kominn, þá helt hann suðr á Rogaland ok alt á Agðir, þvíat menn
gátu þess til at Tryggvi myndi vilja leita fyrst í Víkina austr,
þvíat þar hafði verit forellri hans ok haft traust mest; átti hann
þar mikinn frændastyrk.
K. 249. Fall Tryggva.
Tryggvi konungr, er hann helt vestan, kom liði sínu útan
at Hǫrðalandi. Þá spurði hann, at Sveinn konungr hafði suðr
siglt; helt þá Tryggvi konungr suðr á Rogaland. En er Sveinn
konungr fekk njósn um fǫr Tryggva, þá er hann var vestan
kominn, þá snøri hann aptr norðr með her sinn, ok varð fundr
þeira Tryggva fyrir innan Bókn í Sóknarsundi, nær því er fallit
hafði Erlingr Skjálgsson. Þar varð mikil orrosta ok hǫrð. Svá
segja menn, at Tryggvi skaut báðum hǫndum senn gaflǫkum;
hann mælti: »svá kendi minn faðir mér at messa«. Þat hǫfðu
mælt óvinir hans, at hann myndi vera sonr prests eins, en hann
hrósaði því, at hann líkðisk þá meirr Óláfi konungi Tryggvasyni;
var Tryggvi ok inn gørviligsti maðr. Í þeiri orrostu feil Tryggvi
konungr ok mart lið hans, en sumt kom á flótta, en sumt gekk
til griða; svá segir í Tryggvaflokki:
177. Tíreggjaðr fór Tryggvi
(tóksk morð af því) norðan,
en Sveinn konungr, sinni,
sunnan, ferð at gunni;
nær vask þausnum þeira,
þat bar skjótt at móti,
herr týndi þar, harða,
(hjǫrgǫll vas þá) fjǫrvi.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
