Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 16. Bersǫglisvísur.
Sigvatr orti flokk, er kallaðr er Bersǫglisvísur, ok hefr hann
fyrst um þat, at þeim þótti konungr ofmjǫk veikja ráðin at setja
bœndr aptr, þá er heituðusk at reisa ófrið í móti honum; hann
kvað:
25. Fregnk, at suðr með Sygnum
Sigvatr hefr gram lattan
folkorrostu at freista;
ferk, ef þó skolum berjask;
fǫrum í vǫ́pn ok verjum
vel (tyst) konung, lystir,
(hvé lengi skal) hringum,
(hans grund) til þess fundar.
26. Hét, sás fell á Fitjum,
fjǫlgegn ok réð hegna
heiptar rán, en hǫ́num,
Hǫ́kunn, firár unnu;
þjóð helt fast á fóstra
fjǫlblíðs lǫgum síðan
(enn eru af því minni)
Aðalsteins (bóendr seinir)
27. Rétt hygg kjósa knǫ́ttu
karlfolk ok svá jarla,
af því at eignum lofða
Áláfar frið gǫ́fu;
Haralds arfi lét haldask
hvardyggr ok sonr Tryggva
lǫg, þaus lýðar þǫ́gu
laukjǫfn af þeim nǫfnum.
28. Skalat ráðgjǫfum reiðask
(ryðr þat, konungr) yðrum
(dróttins orð til dýrðar)
dǫglingr, við bersǫgli;
hafa kveðask lǫg, nema ljúgi
landherr bóendr verri,
endr í Ulfasundum,
ǫnnur, an hézt mǫnnum.
29. Hverr eggjar þik, harri
heiptar strangr, at ganga
(opt reynir þú) þínum
(þunn stǫ́l) á bak mǫ́lum?;
fastorðr skyli fyrða,
fengsæll, vesa þengill,
hœfir heit at rjúfa,
hjaldrmǫgnuðr, þér aldri.
30. Hverr eggjar þik hǫggva,
hjaldrgegnir, bú þegna?
ofrausn es þat jǫfri
innan lands at vinna;
engr hafði svá ungum
áðr bragningi ráðit;
rán hykk rekkum þínum
(reiðr ’s herr) konungr leiðask,
31. Gjalt varhuga, veltir,
viðr þeims nú ferr hiðra,
þjófs (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kytt (of stytta);
vinr ’s sás, varmra benja
vǫrnuð býðr, en hlýðið,
tármútaris teitir,
til hvat búmenn vilja.
32. Hætt ’s þats allir ætlask
(áðr skal við því ráða)
hárir menn, es heyrik
hót, skjǫldungi at móti;
greypt ’s þat, ’s hǫfðum hnepta
heldr ok niðr í feldi
(slegit hefr þǫgn á þegna)
þingmenn nǫsum stinga.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
