Full resolution (JPEG)
- On this page / på denna sida
- Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
ok hjó þegar tveim hǫndum hvern mann at ǫðrum; svá segir
Arnórr jarlaskáld:
41. Óð með øxi breiða
ódæsinn framm ræsir,
(varð of hilmi Hǫrða
hjǫrdynr) en varp brynju,
þás of skapt, en skipti
skapvǫrðr himins jǫrðu,
(Hel klauf hausa fǫlva)
hendr tvær jǫfurs spendu.
Orrosta þessi var ekki lǫng; váru konungs menn inir ákǫfustu;
en hvar sem þeir kómu saman, fellu Vinðr svá þykt sem unnvǫrp
lægi; en þeir, er síðarr stóðu, snøru á flótta, ok váru þeir þá
hǫggnir niðr sem búfé. Rak konungr sjálfr flóttann austr yfir
heiðina, ok fell flokkum um alla heiðina; svá segir Þjóðólfr:
42. Hykk í hundraðs flokki
Haralds bróðurson stóðu
(hrafn vissi sér hvassast
hungrbann) framast manna;
vítt lá Venða flótti;
varð, þars Magnús barðisk,
hǫggvinn valr at hylja
heiði rastar breiða.
Þat er alþýðu mál, at ekki mannfall hafi orðit jafnmikit á
Norðrlǫndum í kristnum sið sem þat, er varð á Hlýrskógsheiði af
Vinðum. En af liði Magnús konungs fell ekki mart, en fjǫlði
varð sårt. Eptir orrostu lét Magnús konungr binda sår sinna
manna, en læknar váru ekki svá margir í herinum, sem þá þurfti;
þá gekk konungr til þeira manna, er honum sýndisk, ok þreifaði
um hendr þeim, en er hann tók í lófana ok strauk um, þá nefndi
hann til xii. menn, þá er honum sýndisk sem mjúkhenztir mundu
vera, ok segir, at þeir skyldu binda sár manna, en engi þeira
hafði fyrr sár bundit; en allir þessir urðu inir mestu læknar.
Þar váru ii. íslenzkir menn, var annarr Þorkell Geirason af
Lyngum, annarr Atli, faðir Bárðar svarta í Selárdal, ok kómu frá
þeim margir læknar síðan. Eptir þessa orrostu varð frægt mjǫk
víða um lǫnd jartegn sú, er gǫrt hafði inn helgi Óláfr konungr;
ok var þat alþýðu mál, at engi maðr myndi þurfa at berjask
við Magnús konung Óláfsson, ok Óláfr konungr, faðir hans,
væri honum svá nákvæmr, at óvinir hans mætti enga mótstǫðu
veita honum fyrir þá sǫk.
K. 29. Orrosta á Ré.
Magnús konungr snøri þegar herinum móti Sveini, er hann
kallaði jarl sinn, þótt Danir kallaði hann konung. Réð Magnús
konungr sér til skipa ok bjó herinn, fjǫlmentu þá hvárirtveggju
mjǫk. Váru þá margir hǫfðingjar í liði Sveins, Skánungar,
Hallandzfarar, Fjónbúar; en Magnus konungr hafði mest
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023
(aronsson)
(diff)
(history)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0448.html
