Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
4 22
HEIMSKRINGLA
þeir við. Peir settu fylkingar sínar uppi á borgarveggjum, síðan
luku þeir upp borgarhliðum ok œpöu á Væringja, eggjuöu þá ok
báðu þá ganga i borgina ok frýðu þeim hugar, sçgöu, at þeir
væri ekki betri til orrostu en hœsn. Haraldr baö sina menn
5 låta, sem eigi vissi, hvat þeir sçgÖu — »vér gerum ekki at,
segir hann, þótt vér rennim til borgarinnar; þeir bera vápn sin
á oss undir foetr sér niðr; en þótt vér komim i borgina meö
nçkkura sveit, þá hafa þeir vald at byrgja inni þá er þeir
vil ja, en suma úti, þvíat þeir hafa yfir çll borgarhliÖ gæzlu
io sett; vér skulum gera þeim eigi minna skaup ok skulum låta
þá sjå, at vér óttumk þá ekki; skulu várir menn ganga fram á
vçlluna sem næst borginni ok gæta þó þess, at ganga eigi i
skotmál þeira; skulu várir menn allir fara vápnlausir ok gera
sér leik ok låta þat sjá borgarmenn, at vér hirðum ekki um
15 fylkingar þeira«. Siöan var svá nçkkura daga.
K. 9. Frá Úlfi ok Haldóri.
Menn islenzkir eru nefndir, þeir er fóru þar meö Haraldi
konungi, Haldórr, sonr Snorra goöa — hann haföi þessa fråsçgn
hingat til landz — annarr var ülfr Úspaksson, Ósvífrssonar ins
20 spaka; þeir váru báðir inir sterkustu menn ok allvápndjarfir
ok váru inir kærstu Haraldi; þeir váru báðir i leikinum. En er
þessa leið hafði farit nçkkura daga, þá vildu borgarmenn sýna
enn meira kapp; gengu þeir þá ekki meö vápnum upp á
borgar-veggina, en létu þó opin standa borgarhliöin. En er þat sá
25 Væringjar, þá gengu þeir einn dag svá til leiksins, at þeir hçföu
sverö undir mçtlum ok hjálma undir hçttum. En er þeir hçföu
leikit um hriö, þá sá þeir, at borgarmenn undruöusk ekki; þá
tóku þeir skjótt vápnin, runnu siöan at borgarhliöinu. En er
borgarmenn sá þat, gengu þeir i móti vel ok hçföu sin alvæpni,
30 tóksk þar bardagi i borgarhliöinu. Væringjar hçföu engar hlifar,
nema þat er þeir sveipuöu mçtlum um vinstri hçnd sér, uröu
þeir sárir, en sumir fellu, en allir váru nauöuliga staddir;
Haraldr, ok þat liö meö honum, er var i herbúðum, sótti til at
veita mçnnum sinum. En borgarmenn váru þá komnir upp á
35 borgarveggi, skutu ok grýttu á þá; varö þá hçrö orrosta; þótti
þeim, er i borgarhliöinu váru, vera seinna gengit at hjálpa sér
en þeir vildu. En er Haraldr kom at borgarhliöinu, þá feil
merkismaör hans; þá mælti hann: »Haldórr, tak upp merkit«.
Haldórr svaraöi ok tók upp stçngina ok mælti óvitrliga: »hverr
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
