Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
HAR. HARD.
459
ekki ófœrt ok hann hafði ávalt sigr, er hann barðisk; hann var ok
svá auðigr at gulli, at engi vissi dæmi til; svá segir Pjóðólfr:
96. Nú ’s valmeiðum viðis, mildr vill Magnús halda
veit drótt mikinn ótta, morðs hlunngotum norðan,
(skeiðr hefr herr fyr hauðri) itr en çnnur skreytir 5
hætt góðs friðar vætta; unnvigg Haraldr sunnan.
K. 21. Sættaleitan Magnús konungs við Harald.
Menn Magnús konungs, þeir er váru i ráöagorð með honum,
tala þat, at þeim þykkir i vant efni komit, ef þeir Haraldr frændr
skulu berask banaspjót eptir; bjóðask margir menn til þess, at ro
fara ok leita um sættir með þeim, ok af þeim fyrirtçlum
samþykkisk konungr þvi. Váru þá menn gçrvir á hleypiskútu, ok
fóru þeir sem skyndiligast suðr til Danmerkr; fengu þar til
danska menn þá er fullkomnir váru vinir Magnús konungs, at
bera þetta ørendi Haraldi. Petta mál fór mjçk af hljóði. En er 15
Haraldr heyrði þetta sagt, at Magnus konungr, frændi hans,
myndi bjóða honum sætt ok félagskap ok Haraldr myndi hafa
skulu hálfan Nóreg við Magnus, en hvárr þeira við annan hálft
lausafé beggja þeira, þá játtaði Haraldr þeiri sætt af sinni hendi.
Fóru þessi einkamál þá aptr til Magnús konungs. 20
K. 22. Brugðit sætt Haraldz ok Sveins.
Litlu síðarr var þat, at Haraldr ok Sveinn tçluöu kveld eitt
við drykkju; spurði Sveinn, hverja gripi Haraldr hefði, þá er
honum væri virkð mest å. Hann svarar svá, at þat var merki
hans Landeyðan. Pá spurði Sveinn, hvat merkinu fylgði þess, er 25
þat var sva mikil gørsimi. Haraldr segir, at þat var mælt, at så
myndi hafa sigr, er merkit er fyrir borit, segir, at svá hafði
orðit, síðan er hann fekk þat. Sveinn svarar: »þá mun ek trúa,
at sú náttúra fylgi merkinu, ef þú átt iii. orrostur við Magnus
konung, frænda þinn, ok hefir þú sigr i çllum«. Pá segir Haraldr 30
styggliga: »veit ek frændsemi okkra Magnús, þótt þú minnir mik
ekki á þat, ok er eigi fyrir því svá, at vit farimk i mot með
herskildi, at eigi myndi okrir fundir aðrir vera skapligri«. Sveinn
brá þá lit viö ok mælti: »geta þessa sumir, Haraldr, at þú hafir
gç>rt svá fyrr, at halda þat einu af einkamálum, er þér þykkir 35
sem þitt mål dragi helzt fram«. Haraldr svarar: »minni staði
muntu á vita, at ek hafa eigi haldit einkamálin, en ek veit, at
Magnus konungr myni kalla, at þú hafir haldit við hann«. Gekk
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
