Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Arbeidet - Folkeminneforskning
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Fo Ikeminn e/o r s kn ing 105
Folkeminni fekk elles tidleg eit etter måten breidt
rom i norsk vitskap, og når rektor Stang frå fyrste
stund tok folkeminni med som eit centralt emne ved In
stitutet, so fylgde han her norsk vitskapleg tradisjon.
Hjå oss nådde den unge folkeminnevitskapen tidlegare
fram til officiell godkjenning enn i dei fleste andre land.
Då Jørgen Moe i 1848 vart stipendiat i folketradisjon,
var det den fyrste universitetsstilling i verdi i dette
faget. (Me må hugsa på at folkeminni som ei serskilt
vitskapsgrein fyrst seint skilde seg ut frå andre vitska
par ; sjølve det tekniske, internasjonale ordet folklore
vart fyrst laga i 1846.) I 1886 fekk me eit professorat
i folkemål og folketradisjon. Utanum dei eigenlege fol
keminnegranskarane hev fleire av våre fremste vitskaps
menn, til dømes P
. A. Munch og Sophus Bugge, havt
sterke interessor i folketradisjonen leid.
Det var difor, som eg sa, naturlegt at folkeminni
fekk eit centralt rom i eit norsk institutt for jamførande
kulturgransking. Men det er i folkeminnevitskapen som
i andre vitskapar : uppgåvone er mange og av ulikt slag.
Instituttet karm ikkje taka seg av folkeminnearbeidet so
i det store og heile. Ein må ikkje spreida kreftene for
mykje, men samla dei um store uppgåvor som ligg og
ventar på løysing, uppgåvor som hev ein viss samanheng
innbyrdes og fell nokolunde i tråd med arbeidet ved
Instituttet elles.»
Folkeminneforskningen har, som det også frem
går av dette foredrag, vært drevet med stor iver i
Norge. Til sin støtte har det Norsk Folkeminnesamling
som er i besiddelse av et stort håndskrevet materiale og
som driver planmessig innsamling av folketradisjon, og
Norsk Folkeminnelag, som har gitt ut en rekke skrifter.
Ved siden av dette arbeid, som altså drives i helt orga
serte former, har det vesentlig vært Instituttets opgave
å tre supplerende til. Og dets mål måtte da først og
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
