Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
104
Karen Nordland stille som tjuva borti stabburet og stjeler noen
tæpper, om me trøng å dorme litt på sæteren. Niste har mor di laga.
Dette var rart, sa Karen. Men jeg kjenne far så godt, at vi
intet sier imot. Men vi må legge oss alle som sedvanlig, så ingen
aner no. Jeg skal legge reiseklærne uti gangen. Så klær vi oss ova
husene. Og borti stabburet må vi rive ned endel, osta og klær og
fælder, så der har vært et ærlig og virkelig tjuvepakk. Vi får leike
ekte komedie.
Det er utmerket, veikja mi. Du kan konsta.
Ja, den gløyme æg alder etter den natta, far.
Kl. 12 drog de efter programmet. Det var måneskinn, men det
skygget av skogen, så gamle Pål stolpet skakt efter den steinete
kløvjeveien. Ved Damkirken kvilte de få minutter, for Karen sa at
faren skulde ta det sakte den første del av veien. Det var farlig,
hvis han først vart sliten.
Du har innsikt i det au du. Merkelig te kvinnfolk au.
Så fortsatte de til sin egen Nordlandssæter, fand nøkeln, Nils
fikk varme på steien, gruen, var efter vatn, Karen fand op nisten
og kaffekjelen, kokte kaffe, de åt og kvilte litt, Pål i den eine seng og
de unge i den annen. Begge menn sov og snorket efter noter. Men
Karen lå og tenkte på sine små og på meget annet, især på denne
pilgrimsreise, — hvad Gud syntes om den. Han smilte visst til barnt
sine. Søvnen varte en knapp time, så samlet de sine tjuvekoste og
drog ned skoglien til Byansætren, en enda meir kronglet og lite brukt
sti. Satt litt på hver sin stein og fortsatte på litt bedre vei over til
Hafsmo, en avlsgård, som Lefstad nu brukte til sæter. Men før de
komdit gikk veien over et lite dalsøkk. På begge sider var der
myrer, men i veien møttes 2 småberg og mellem dem var en ørliten
gjyrgjebekk uten vatn, men blaut myrslam. Karen og Nils gikk med
lange steg over fra berg til berg, men Pål trødde midt i og vart våt
ogskitten til over halve leggen. På en vold nær myrene satte de
sig og kvilte.
Men du vart våt far. Du får trekke av den våte hosen, så jeg
får vaske den neri tjønnet her.
Karen hjalp hamå få hosen av. Den var gjennemvåt av tykt
myrvatn, så den hang ved den våte legg. Nils samlet tørkvist og
tendte et friskt bål, så Karen fikk tørket hosen efter vasken.
Men du har myrvatn på leggen au, far. Vær så artig mot kona
di, Nils, at du tar vårt tømte mjølkespann og går neri tjønnet etter
vatn, så jeg får vaske fars føtter.
Nils var efter vatn, Karen vasket begge farens føtter og tørket
dem med sitt lange hår.
Jeg vil vaske dine føtter au, Nils. Trekk av!
Nils så gjorde, og Karen tørket dem med sitt hår.
Jesus tvettet disiplenes føtter og sa, at også de skulde två hver-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
