Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - Af »Storegut« - Storegut er med til kongen - Eit vandt val
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
394
Det var stas, kan du tru, som var framifraa fin.
Det var endalaust, var det, med mat og med vin.
Det var folk, som var fine og kunde seg snu.
Det var slikt, du i paradis maatte deg tru.
Der vardt talat so myket til normannens pris.
Og dei spurd’ etter Norge og skikkar og vis.
Og me sa’, daa dei Storegut makalaus fann:
»Der er fullt upp der heime av karar som han«.
Eit vandt val.
(Af »Staale«.)
Ifraa »kommandoen« eit bod der kom,
at heren nokot uvant skulde gjera.
Det gjekk til dette so som paa eit raam,
at den mot folket skulde vaapen bera,
Og um det ikki var so reint av vegen,
so gjekk det likevel paa denne leid,
iminsto so at ingen hermann greid
i slik ein gjerning kunde vera fegen.
Daa vardt det maaneljost i offcerkoret:
den eine tok ifraa den andre ordet.
Men ingen vaagad seg som Staale fram.
At gjera slikt, han sagde, var ei skam.
Han meinte so: den rette stridens mann,
han strider for men ikke mot sit land.
Han gjeng til forsvar ut fraa garden sin,
og fell mot deim, som vil seg trengja inn.
Daa gamle Kveldulf høyrd’, um sons sins fall,
han spurde fyrst, um guten laag paa gruve.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
