Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Upphavet
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
21
I fanget til den udøyelege Anden som
råder og rikjer yver heimen vår er du
uppalen i aldrar og ævor.
Då hjarta mitt opna krunbladi sine i
ungmøy-åri, sveiv du som ein søt ange
ikring det.
Den milde mjukleiken din blømde i dei
ungdomsfriske lemene mine, som ein rode
på himmelen framfor solrenning.
Du framifrå god-ven til himmelen, tvil
lingboren med fyrste morgenljoset, du hev
flote med straumen av allheims-livet, og til
slutt hev du stranda på hjarta mitt.
Når eg ser deg i andlitet, sig uransakeleg
løyndom innyver meg; du som høyrer til
alle, hev vorte min.
Av otte for å missa deg held eg deg tett
inn til barmen min. Kva er det for ei
løyndarmakt som hev lokka eignaluten til
verdi inn i desse granne armane mine?"
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
