Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Svía-konungs, Óláfi Nóregs-konungi með þeiri heimanfylgju, sem áðr
hafði skilit verit, at Ingigerðr, systir hennar, skyldi hafa heiman
haft. Konungr skyldi ok veita Ástríði þvílíka tilgjǫf, sem hann skyldi
hafa veitt Ingigerði, systur hennar. Var þá sú veizla aukin, ok
var þá drukkit brullaup Óláfs konungs ok Ástriðar drótningar
með mikilli vegsemð. Eptir þat fór Rǫgnvaldr jarl aptr til
Gautlandz, ok at skilnaði veitti konungr jarli góðar gjafir ok
stórar, ok skilðusk inir kærstu vinir ok heldu því, meðan þeir
lifðu báðir.
K. 93. Brugðit sætt við Nóregs-konung.
Eptir um várit kómu til Svíþjóðar sendimenn Jarizleifs
konungs austan ór Hólmgarði ok fóru at vitja mála þeira, er
Óláfr konungr hafði áðr um sumarit heitit at gipta Ingigerði,
dóttur sina, Jarizleifi konungi. Óláfr konungr rœddi þetta mál
við Ingigerði ok segir, at þetta var hans vili, at hon giptisk
Jarizleifi konungi. Hon svarar: »ef ek skal giptask Jarizleifi
konungi, þá vil ek, segir hon, í tilgjǫf mína Aldeigjuborg ok
jarlsríki þat, er þar liggr til«. En sendimenn inir gerzku játuðu
þessu af hendi konungs síns. Þá mælti Ingigerðr: »ef ek skal
fara austr í Garðaríki, þá vil ek ok kjósa mann ór Svíaveldi, er
mér þykkir bazt til fallinn at fara með mér; vil ek ok þat til
skilja, at hann hafi austr þar eigi minni nafnbót en hér, ok í
engan stað verra rétt eða minna, eða metorð, en hann hefir hér«.
Þessu játaði konungr, ok slíkt it sama sendimenn; seldi konungr
trú sína ok svá sendimenn til þessa máls. Þá spurði konungr
Ingigerði, hverr sá maðr er í hans ríki, er hon vill kjósa til
fylgðar við sik. Hon svarar: »sá maðr er Rǫgnvaldr jarl Úlfsson,
frændi minn«. Konungr svarar: »annan veg hefi ek hugat at
launa Rǫgnvaldi jarli dróttinsvikin, þau er hann fór til Nóregs
með dóttur mína ok seldi hana þar til frillu þeim inum digra
manni ok þeim, er hann vissi várn óvin mestan, ok skal hann
fyrir þá sǫk þetta sumar uppi hanga«. Ingigerðr bað fǫður sinn
þá at halda trú sína, er hann hafði selt henni; ok kom svá af
bœn hennar, at konungr segir, at Rǫgnvaldr skyldi fara í griðum
á brot ór Svíaveldi ok koma eigi í augsýn konungi ok eigi til
Svíþjóðar, meðan Óláfr væri konungr. Ingigerðr sendi þá menn
á fund jarls ok lét segja honum þessi tiðendi ok gerði honum
stefnulag, hvar þau skyldu hittask. En jarl bjósk þegar til ferðar
ok reið upp í Eystra-Gautland ok fekk sér þar skip ok helt þá
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
