Full resolution (JPEG)
- On this page / på denna sida
- K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
kennimenn. En er konungi þótti ván frøra, þá sótti hann á land
upp, kom þá fram á Þótni. Þess getr Arnórr jarlaskald, er Óláfr
konungr hafði brent á Uplǫndum, þá er hann orti um Harald,
bróður hans:
85. Gengr í ætt, þats yngvi
Upplendinga brendi
(þjóð galt ræsis reiði)
rǫnn(þess’s fremstr es manna);
vildut ǫflgar aldir,
áðr vas stýrt til váða,
grams dolgum feksk galgi,
gagnprýðanda hlýða.
Síðan fór Óláfr konungr norðr um Dala alt til fjallz ok nam
eigi staðar, fyrr en hann kom í Þrándheim ok alt til Niðaróss,
bjó þar til vetrvistar ok sat þar um vetrinn. Sá var inn tíundi
vetr konungdóms hans. Áðr um sumarit fór Einarr þambarskelfir
ór landi ok fyrst vestr til Englandz, hitti þar Hákon jarl, mág
sinn, dvalðisk þar með honum um hríð. Síðan fór Einarr á
fund Knúts konungs ok þá af honum stórar gjafar. Eptir þat
fór Einarr suðr um sæ ok alt suðr til Rúmaborgar ok kom aptr
annat sumar; fór þá til búa sinna; hittusk þeir Óláfr konungr
þá ekki.
K. 122. Fœddr Magnús konungr góði.
Álfhildr hét kona, er kǫlluð var konungs ambótt; hon var
þó af góðum ættum komin; hon var kvinna fríðust; hon var með
hirð Óláfs konungs. En þat vár varð þat til tíðenda, at Álfhildr
var með barni; en þat vissu trúnaðarmenn konungs, at hann
myndi vera faðir barns þess. Svá bar at eina nótt, at Álfhildi
stóð sótt; var þar fátt manna við statt, konur nǫkkurar ok prestr
ok Sigvatr skáld ok fáir aðrir. Álfhildr var þungliga haldin, ok
gekk henni nær dauða; hon fæddi sveinbarn; ok var þat um hríð,
er þau vissu ógløggt, hvárt líf var með barninu; en er barnit
skaut ǫndu upp ok allómáttuliga, þá bað prestr Sigvat fara at
segja konungi. Hann svarar: »ek þori fyrir engan mun at vekja
konunginn, þvíat hann bannar þat hverjum manni at bregða
svefni fyrir honum, fyrr en hann vaknar sjálfr«. Þrestrinn
svarar: »nauðsyn berr nú til, at barn þetta fái skírn; mér sýnisk
þat allólífligt«. Sigvatr mælti: »heldr þori ek til þess at ráða,
at þú skírir barnit, en ek vekja konung; ok mun ek ávítum upp
halda ok gefa nafn«. Svá gerðu þeir, at sveinn sá var skírðr ok
hét Magnús. Eptir um morgininn, þá er konungr var vaknaðr
ok klæddr, var honum sagt alt frá þessum atburðum. Þá lét
konungr kalla til sín Sigvat; konungr mælti: »hví vartu svá
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023
(aronsson)
(diff)
(history)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0309.html
