Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þeir tóku til segls, þá váru þeir Karli komnir langt undan landi.
Siglðu þá hvárirtveggju yfir Gandvík; nótt var þá enn ljós;
siglðu þeir þá bæði nætr ok daga, alt til þess, er þeir Karli lǫgðu
aptan dags at eyjum nǫkkurum; lǫgðu þar segl ok kǫstuðu
akkerum ok biðu þar straumfallz, þvíat rǫst mikil var fyrir þeim.
Þá koma þeir Þórir eptir; leggjask þeir ok um akkeri. Síðan
skutu þeir báti; gekk Þórir á ok menn með honum ok røru þeir
þá til skips þeira Karla; gekk Þórir upp á skipit. Þeir brœðr
heilsuðu honum vel. Þórir bað Karla selja sér menit —
»þykkjumk ek makligastr at hafa kostgripi þá, er þar váru
teknir, þvíat mér þóttuð þér min njóta, er undankváma vár var
með engum mannháska; en mér þóttir þú, Karli, stýra oss til
ins mesta geigs«. Þá segir Karli: »Óláfr konungr á fé þat alt
at helmingi, er ek afla í ferð þessi; nú ætla ek honum menit; far
þú á fund hans, ef þú vill, kann þá vera, at hann fái þér menit,
ef hann vill fyrir því eigi hafa, er ek tók þat af Jómálanum«.
Þá svarar Þórir ok segir, at hann vill, at þeir fari upp á eyna
ok skipti fengi sínu. Gunnsteinn segir, at þá skipti straumum
ok mál væri at sigla. Síðan draga þeir upp strengi sína. En er
Þórir sá þat, fór hann ofan í bátinn; røru þeir til skips síns. Þeir
Karli hǫfðu þá dregit segl sitt ok váru langt komnir, áðr þeir
Þórir hefði upp komit sínu segli. Fóru þeir þá svá, at þeir Karli
siglðu ávalt fremri, ok hǫfðu við hvárirtveggju alt slíkt, er
máttu. Þeir fóru svá til þess, er þeir kómu í Geirsver; þar er
bryggjulægi fyrst er norðan ferr. Þar kómu þeir fyrst
hvárirtveggju aptan dags ok lǫgðu þar til hafnar í bryggjulægi; lágu
þeir Þórir inn í hǫfninni, en þeir Karli váru í útanverðri hǫfninni.
En er þeir Þórir hǫfðu tjaldat, þá gekk hann á land upp ok þeir
menn mjǫk margir saman; fóru þeir til skips Karla; hǫfðu þeir
þá um búizk. Þórir kallaði út á skipit ok bað stýrimenn á iand
ganga. Þeir brœðr gengu á land ok nǫkkurir menn með þeim.
Þá hóf Þórir ina sǫmu rœðu sem fyrr, at hann bað þá á land
ganga ok bera fé til skiptis, er þeir hǫfðu tekit at herfangi. Þeir
brœðr sǫgðu, at engi væri nauðsyn á þvi, fyrr en þeir kvæmi heim
í byggð. Þórir segir, at þat var eigi siðvenja at skipta herfangi
eigi fyrr en heima ok hætta svá til um einǫrð manna. Þeir rœddu
um þetta nǫkkurum orðum, ok þótti sinn veg hvárum. Þá snøri
Þórir í brot; ok er hann var skamt kominn, þá veik hann aptr ok
mælti, at fǫrunautar hans skyldu bíða þar; hann kallar á Karla:
»ek vil mæla við þik einmæli« segir hann. Karli gekk í móti
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
