Full resolution (JPEG)
- On this page / på denna sida
- K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
í annarri hendi hafði hann kesju þá, er nú stendr í Kristskirkju
við altara; hann var gyrðr sverði því, er Hneitir var kallat, it
bitrasta sverð, ok gulli vafiðr meðalkaflinn; hann hafði
hringabrynju; þess getr Sigvatr skáld:
146. Ǫld vann Áleifr felda
(opt vann sigr) enn digri,
gekk (sóknþorinn) sœkja
synjór fram í brynju;
en, þeir ’s austan nenna,
(óx hildr) með gram mildum
(mart segik bert) í bjarta
blóðrǫst, Svíar, óðu.
K. 214. Draumr Óláfs konungs.
En er Óláfr konungr hafði fylkt liði sínu, þá váru bœndr
enn hvergi nær komnir. Þá mælti konungr, at liðit skyldi niðr
setjask ok hvíla sik. Settisk konungr þá sjálfr niðr ok alt lið
hans ok sátu rúmt; hann hallaðisk ok lagði hǫfuðit í kné Finni
Árnasyni. Þá rann á hann svefn ok var þat um hríð. Þá sá
þeir her bónda, ok sótti þá liðit til móts við þá ok hǫfðu upp
sett merki sín, ok var þat inn mesti múgr mannz. Þá vakði
Finnr konung ok segir honum, at bœndr sóttu þá til þeira. En
er konungr vaknaði, mælti hann: »hví vakðir þú mik, Finnr,
ok lézt mik eigi njóta draums míns?«. Finnr svarar: »ekki
mundi þik þat dreyma, at eigi myndi skyldra at vaka ok búask
við hernum, er at oss ferr; eða sér þú eigi, hvar nú er kominn
bóndamúgrinn?«. Konungr svarar: »ekki eru þeir enn sva nær
oss, at eigi væri betr, at ek hefða sofit«. Þá mælti Finnr: »hvat
dreymði þik, konungr, þess, er þér þykkir svá mikil missa í, er
þú vaknaðir eigi sjálfr?«. Þá segir konungr draum sinn, at hann
þóttisk sjá stiga háfan ok ganga þar eptir í lopt upp, svá langt,
at himininn opnaði, ok þangat var stiginn til — »var ek þá,
segir hann, kominn í øfsta stig, er þú vakðir mik«. Finnr svarar:
»ekki þykki mér draumr sjá svá góðr, sem þér mun þykkja;
ætla ek þetta munu vera fyrir feigð þinni, ef þat er nǫkkut
annat en svefnórar einar, er fyrir þik bar«.
K. 215. Skírðr Arnljótr gellini.
Enn varð sá atburðr, þá er Óláfr konungr var kominn á
Stiklarstaði, at maðr einn kom til hans. En þat var eigi af
því undarligt, at margir menn kómu til konungs ór heruðum,
en þvi þótti þat nýnæmi, at þessi maðr var ekki ǫðrum líkr,
þeim er þá hǫfðu til konungs komit. Hann var maðr svá hár,
at engi annarra tók betr en í ǫxl honum; hann var allfríðr
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023
(aronsson)
(diff)
(history)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0403.html
