Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
maðr sýnum ok fagrhárr; hann var vel vápnaðr, hafði hjálm
allfríðan ok hringabrynju, skjǫld rauðan ok gyrðr með sverði
búnu, hafði í hendi gullrekit spjót mikit ok svá digrt skaptit, at
handfyllr var í. Sá maðr gekk fyrir konung ok kvaddi hann
ok spurði, ef konungr vildi þiggja lið at honum. Konungr spurði,
hvert nafn hans væri eða kynferð, eða hvar hann var landzmaðr.
Hann svarar: »ek á kyn á Jamtalandi ok Helsingjalandi; ek em
kallaðr Arnljótr gellini; kann ek yðr þat helzt frá at segja,
at ek veitta forbeina mǫnnum þínum, þeim er þér senduð til
Jamtalandz at heimta þar skatt; fekk ek þeim í hendr silfrdisk,
er ek senda yðr til jartegna, at ek vilda vera vinr yðarr«. Þá
spurði konungr, hvártl Arnljótr væri kristinn maðr eða eigi.
Hann segir þat frá átrúnaði sínum, at hann trýði á mátt sinn ok
megin — »hefir mér sá átrúnaðr unnizk at gnógu hér til; en nú
ætla ek heldr at trúa á þik, konungr«. Konungr svarar: »ef þú vill
á mik trúa, þá skaltu því trúa, er ek kenni þér; því skaltu trúa,
at Jésús Kristr hefir skapat himin ok jǫrð ok menn alla, ok
til hans skulu fara eptir dauða allir menn, þeir er góðir eru
ok réttrúaðir«. Arnljótr svarar: »heyrt hefi ek getit
Hvítakrists, en ekki er mér kunnigt um athǫfn hans eða hvar hann
ræðr fyrir; nú vil ek trúa því ǫllu, er þú segir mér; vil ek fela
á hendi þér alt mitt ráð«. Síðan var Arnljótr skírðr; kendi
konungr honum þat af trúnni, er honum þótti skyldast vera,
ok skipaði honum í ǫndverða fylking ok fyrir merki sínu. Þar
var fyrir Gaukaþórir ok Afrafasti ok sveitungar þeira.
K. 216. Frá samnaði í Nóregi.
Frá því er nú at segja, er áðr var frá horfit, at lendir menn
ok bœndr hǫfðu saman dregit her óvígjan, þegar er þeir spurðu,
at konungr var austan farinn ór Garðaríki ok hann var kominn
til Svíþjóðar. En er þeir spurðu, at konungr var austan kominn
til Jamtalandz ok hann ætlaði at fara austan um Kjǫl til
Veradals, þá stefndu þeir herinum inn í Þrándheim ok sǫmnuðu þá
saman þar allri alþýðu, þegn ok þræl, ok fóru svá inn til Veradals
ok hǫfðu þar svá mikit lið, at engi maðr var sá þar, er í Nóregi
hefði sét jammikinn her saman koma. Var þar, sem jafnan kann
verða í miklum her, at lið var allmisjafnt; þar var mart lendra
manna ok mikill fjǫlði ríkra bóanda, en þó var hitt allr múgr, er
váru þorparar ok verkmenn; ok var þat allr meginherrinn, er þar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
